غلط..............!

پوریا عالمی در وبلاگ خودش موضوعی مهمی را را مورد بررسی قرار داده و آن هم فینگیلیشی نوشتن پیام های اینترنتی و تلفنی است یکی از دلایلی که من به فینگلییشی نوشتن علاقه دارم اینکه من همیشه نمره ی املام بد می شد و هنوزم غلط غلوط می نویسم خب زمانی که فینگلیشی می نویسم کسی نمی تواند بگوید فلان کلمه را اشتباه نوشتی.
دلیل بعدی اینکه وقتی فینگلیشی می نویسم کلمات رو هر جور بخواهم ویرایش می کنم و خوب مسلمن از قید کامل و خشک نوشتن آزاد می شوم و زبان نوشتارم به گفتارم نزدیکتر میشود و حس در پیامم بیشتر می شود.
و اما دلیل آخرم اینکه از روز های اول که با صفحه کلید شروع به کار کردم به فینگلیشی نوشتن عادت کردم و الان یکی از دلایلی که این وبلاگ را به روز نمی کنم همین عادت بد است که برایم به خط فارسی نوشتن مشگل شده است.
یادم میاد معلم ادبیات دبیرستانم می گفت زبان نوشتار با گذشت زمان به زبان گفتار نزدیک می شود ولی من حس می کنم که امروز زبان گفتار است که به سرعت به زبان فینگلیشی نوشتن نزدیک می شود روزی می رسد که زمانیکه می خاهیم بخندیم به طور مداوم تکرار می کنیم دو نقطه دی.
و حالا می دانم که تمام دلایلم تشئت گرفته از تنبلی من بوده است که امروز وقتی می خاهم وبلاگ بنویسم یا متنی را برای دانشگاه تایپ کنم حس می کنم متضرر شدم.

همیشه......!

یک ماه پیش بود که متوجه موضوع مهمی شدم موضوعی که تا حالا برای من پیش نیامده بود بعید می دانم همچین اتفاقی تا حالا برای
شما افتاده باشه...شاید برای کمتر کسی تو این کره ی خاکی این اتفاق افتاده باشه وقتی نشستم و فکر کردم دیدم این اتفاق یشه در کودکی من داره.....بچه بودم.....یک تلفن سیاه رنگ داشتیم اون وقت ها تلفن پیشرفته ای بود یادم نیست برای چی از پریز کشیده بودنش ولی یادم من می خواستم بزنمش به پریز و خوب طبیعتن این کارم کردم ولی وقتی زدمش به پریز شروع کرد به زنگ زدن خوب منم گوشی را برداشتم ولی باز زنگ زد که مادرم گفت تلفن از برق بکش.....این اولین باری بود که پریز برق و تلفن را اشتباه گرفتم و دفعه دوم همین یک ماه پیش بود که این دفعه مودمم سوخت و منم یک ماه که حاله عوض کردنشو ندارم دفعه قبل که اومدم کافی نت تصمیم گرفتم بک وبلاگ جدید بسازم که اسمش همیشه باشه یکی قبل من پیش دستی کرده بود و وبلاگی با این اسم ساخته بود دو تا پست مفهومی هم گذاشته بود و من هم این اسم را برا بلاگم انتخاب کردم و امید وارم جای خوبی برای رفت آمد آدم های خوب باشد.