پوریا عالمی در وبلاگ خودش موضوعی مهمی را را مورد بررسی قرار داده و آن هم فینگیلیشی نوشتن پیام های اینترنتی و تلفنی است یکی از دلایلی که من به فینگلییشی نوشتن علاقه دارم اینکه من همیشه نمره ی املام بد می شد و هنوزم غلط غلوط می نویسم خب زمانی که فینگلیشی می نویسم کسی نمی تواند بگوید فلان کلمه را اشتباه نوشتی.
دلیل بعدی اینکه وقتی فینگلیشی می نویسم کلمات رو هر جور بخواهم ویرایش می کنم و خوب مسلمن از قید کامل و خشک نوشتن آزاد می شوم و زبان نوشتارم به گفتارم نزدیکتر میشود و حس در پیامم بیشتر می شود.
و اما دلیل آخرم اینکه از روز های اول که با صفحه کلید شروع به کار کردم به فینگلیشی نوشتن عادت کردم و الان یکی از دلایلی که این وبلاگ را به روز نمی کنم همین عادت بد است که برایم به خط فارسی نوشتن مشگل شده است.
یادم میاد معلم ادبیات دبیرستانم می گفت زبان نوشتار با گذشت زمان به زبان گفتار نزدیک می شود ولی من حس می کنم که امروز زبان گفتار است که به سرعت به زبان فینگلیشی نوشتن نزدیک می شود روزی می رسد که زمانیکه می خاهیم بخندیم به طور مداوم تکرار می کنیم دو نقطه دی.
و حالا می دانم که تمام دلایلم تشئت گرفته از تنبلی من بوده است که امروز وقتی می خاهم وبلاگ بنویسم یا متنی را برای دانشگاه تایپ کنم حس می کنم متضرر شدم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر